ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN EKOSENTRİK, ANTROPOSENTRİK VE ÇEVREYE YÖNELİK ANTİPATİK TUTUMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ: AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ İİBF ÖRNEĞİ

Günümüzde çevre ve çevreye yönelik algı, tutum ve davranışların insanların eğitim seviyesinin yükselmesi, kişisel gelir düzeylerinin artması ve dünya üzerinde herhangi bir yerde gerçekleşen çevresel tahribatın kitle iletişim araçları sayesinde rahatlıkla kamuoyuna duyurulması suretiyle değiştiği görülmektedir. Özellikle 1990'lı yıllarla birlikte Birleşmiş Milletler bünyesinde gerçekleştirilen birçok rapor, konferans ve protokolde de çevreyi korumaya yönelik yapılması gerekenler devletler bazında da önemsenmiştir. Ancak bütün bu çabalara rağmen son dönemde ortaya çıkan birçok çalışma çevreye yönelik tahribatın önlenmesinde en önemli faktörün devlet politikalarından çok, çevreyle birinci derecede ilişkide bulunan insanoğlunun sorumlu olduğunu ortaya koymaktadır. İnsanoğlunun bu sorumluluğu yerine getirmesinde en önemli unsuru da çevreye yönelik tutumu oluşturmaktadır. O nedenle çalışmamızda çevreye yönelik herhangi bir eğitim almayan, çevresel ürünlerin sadece üretimi, pazarlanması, işletilmesi, ekonomisi ile ilgili ders alan İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi öğrencilerinin Ekosentrik, Antroposentrik ve Çevreye Yönelik Antipatik Tutumlarının ölçülmesi amaçlanmıştır. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi'nden 275 öğrenciye Thompson ve Barton (1994) tarafından geliştirilen ve daha sonra Siegrist'in (1996) Almanca ‘ya, son olarak ise Sinan ERTEN tarafından Türkçe'ye uyarlamasının yapılmış olduğu "Ekosentrik, Antroposentrik ve Çevreye Yönelik Antipatik Tutum Ölçeği" uygulanmıştır. Araştırma sonucunda kız öğrencilerin ekosentrik ve antroposentik tutum ortalamaları daha yüksek iken erkek öğrencilerin çevreye yönelik antipatik tutum ortalamalarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.