Słowo wstępne

Pamięć Kresów wkroczyła obecnie w nowy okres. Okres pod wieloma względami nieznany i nieprzewidywany. Po upadku systemu komunistycznego w Polsce posolidarnościowej problematyka kresowa ujrzała światło dzienne, weszła w obszar debaty publicznej, stała się obszarem tęsknoty, sentymentalnych wspomnień, śpiewów piosenek lwowskich, podróży do Wilna, Lwowa, ale też innych miejscowości, skąd wywodzi się znaczna część obecnej populacji Polaków, o czym nie wolno było wspominać przez lata dyktatury komunistycznej. Nieśmiało i z oporami wydobywała się prawda o straszliwym ludobójstwie popełnionym na ziemiach kresowych przez nacjonalistów ukraińskich w czasie II wojny światowej. Kresowiacy mogli w sposób jawny jednoczyć się w organizacje, spotykać się, urządzać festyny i obchody okolicznościowe.