صلاحیت های اعضای هیأت علمی برای آموزش تنوع زیستی و محیط زیستی با رویکرد تحلیل محتوا

امروزه، مؤسسات آموزش عالی در سراسر جهان تغییر در مأموری تها، اهداف و چش ماندازهای خود را برای توجه و تلفیق مسائل مربوط به حفظ تنوع زیستی در کارکردهای خود آغاز کرده اند. مؤلفه انسانی نظام آموزش عالی یکی از ارکان این نظام به شمار م یرود که در پیوندی پویا و هماهنگ با دیگر مؤلفه ها نقش محوری را در پیشبرد اهداف نظام ایفا م یکند. حال آنکه تا کنون در کشور تلاش مؤثری در زمینه شناسایی مؤلفه های اثرگذار در بهبود صلاحی تهای حرفه ای اعضای هیأت علمی صورت نگرفته است. لذا، این تحقیق به منظور شناسایی مؤلفه های صلاحیت های حرف های اعضای هیأت علمی برای آموزش تنوع زیستی انجام گرفت. این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش تحلیل محتوای استقرایی انجام شد. اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 24 نفر از متخصصان حوزه آموزش محیط زیست و تنوع زیستی که به روش نمونه گیری گلول هبرفی انتخاب شده بودند، جمع آوری شدند. تحلیل محتوای استقرایی با مشخص ساختن وجوه معنایی و سپس، برچسب زدن به آنها در قالب کدهای کیفی آغاز شد MAXQDA و با مقوله بندی کدها و ایجاد ارتباط بین مقوله ها ادامه یافت. این فرایند با استفاده از نر مافزار اجرا شد. برای اعتباربخشی یافته های کیفی از راهبردهای بازبینی مشارکت کنندگان و بازبینی متخصصان استفاده شد. یافته ها نشان داد که صلاحیت های حرف های اعضای هیأت علمی برای آموزش تنوع زیستی شامل صلاحیت های مهارتی، صلاحیت های دانشی، صلاحی تهای ارزشی و اخلاقی است که هر کدام نشانگرهایی دارد.