Son Elli Yılın İşletme Düzeni Ve Çevresi: Türkiye Üzerine Bir Kesit Analizi Denemesi

Türkiye'deki tarım ve sanayi işletmeciliği ve çevresinin bu kesit analizinde, son elli yıllık gelişmeler üzerinde bir bakıma “sörf” yapılarak, “tarım toplumu” koşullarının o günkü mevcut durumu ele alınmakta, tarım toplumu koşulları tamamlanamadan endüstri toplumuna geçilmeye başlanıldığı ve bu da yeterince başarılamadan “bilgi toplumu” tarafından yapılan kuşatma üzerinde durulmaktadır. Tarım toplumu “işletme ve çevresinin” ilkel yapısının, 1950'lerde bile devam ettiği vurgulanmaktadır. Tarım toplumundan şehre geçiş ve şehirdeki “sanayi” çevresinin ne kadar kısıtlı olduğu ve sanayi toplumunun bir türlü kurulamadığı belirtilmektedir. “Montaja” dayalı sanayinin, araştırmasız ve süreç kalitesiz bir biçimde sorunlar yumağı içinde kendini bir türlü tamamlayamadığı ve son çeyrek asırda ise, asimetrik rekabet karşısında yok olma sürecine doğru sürüklendiği üzerinde durulmaktadır. Sorunun, aslında, bir yönetim sorunu olduğu, “her dönemin adamları” tarafından kuşatılan hükümetlerin, kendilerini seçenlere değil, “seçkinleri, kendi iç çemberinde yer alan destek birimlerle dış kaynakları” referans alma anlayışlarıyla oluşan kronik görünümünün, “bilgi toplumu” çağında, içinden daha fazla çıkılmaz hale geldiği vurgulanmaktadır. Ancak, birçok sorunun çözümünde olduğu gibi, çözüm, yine, bir yönetim sorunu olarak kendini göstermektedir.