El-Müfredü’l-‘Alem fî Resmi’l-Kalem

Yazı, insanların kullandığı bir iletişim aracı olmaktan öte binlerce yıllık dünya bilim ve kültür mirasının kuşaktan kuşağa aktarılmasında en önemli rolü yerine getirmiştir. Yazıyla duygu, düşünce ve inançların kayıt altına alınıp aktarılması olanaklı olmuştur. İslamiyetten sonra Arap toplumunda yazılı edebiyat yaygınlaşmış ve daha fazla önem kazanmaya başlamıştır. Kur'ân-ı Kerîm'i ezberleyenlerin savaşlarda şehit düşmeleriyle birlikte Kur'ân'ın yazılı olarak kayıt altına alınması ihtiyacı doğmuştur. Kur'ân-ı Kerîm'in yazılan ilk nüshalarının noktasız bir şekilde yazılmış olması Müslümanlar arasında okuyuş farklılıklarının ortaya çıkmasına etki eden unsurlardan biri olmuştur. Okuyuş farklılıklarının ve yanlış okumaların önüne geçmek için Kur'ân-ı Kerîm'in noktalanmasına başlanmıştır. Kur'ân-ı Kerîm'in noktalanmasıyla Arap dilinde imlâ kurallarının tespiti çalışmaları başlamıştır. Seyyid Ahmed el-Hâşimî tarafından kaleme alınan el-müfredü'l-‘alem fî resmi'l-kalem adlı eser, Arap dilinde imlâ kuralları ile ilgili temel eserlerden biridir. Eserde bazı harflerin kelimenin başında, ortasında ve sonunda nasıl yazılacağını belirleyen kurallar ele alınmaktadır. Ayrıca kelimelere eklenen ve kelimelerden çıkarılan harfler, bazı harflerin yazılış şekilleri, ayrı ve bitişik yazılan harfler de kitapta işlenen konular arasında yer almaktadır. Kitapta aktarılan yazım kuralları ile ilgili yüzlerce okuma parçası bulunmaktadır. Çalışmanın konusu ve amacı, kitabın Arap dil bilimlerindeki yeri ve önemine işaret etmek, eserle ilgili eleştirel değerlendirme yapmaktır.