NECİP FAZIL KISAKÜREK’İN “NAKARAT” ŞİİRİNDE SİSİFOS’UN UMUDU

Necip Fazıl Kısakürek şair, yazar, fikir adamı kimlikleri ile hem Türk edebiyatının hem Türk siyasî tarihinin önemli isimlerinden biridir. Yazın dünyasındaki ilk metinlerinden itibaren dili özenli kullanma ve Türkçenin zenginliğini aktarmadaki başarısı ile dikkat çeker. İlk şiirlerinde bireysel duygular, korkular söz konusu iken olgunluk döneminde dinî, siyasi yöne evrilir. Çile kitabının Ukde kısmında yer alan Nakarat'ın yüzey yapısında yalın dil bulunmasına rağmen derinde kelimelerin çağrışım değerleri katlanarak çoğalır; insanın değişmez kaderinin felsefi derinliği imlenir. Bu durum mitolojik karakter Sisifos'un yüklenerek tepeye çıkarıp daha sonra yeniden yuvarladığı kaya ile sürerlilik içeren cezasına gönderme niteliğindedir. Bireyin belirlediği amaca ulaşmak için verdiği mücadele, ‘nakarat'larla/ tekrarlarla özdeşleştirilerek belirginleştirilir. Böylece tasavvufi ve felsefi unsurları anlamsız, saçma gibi görünen dünyaya anlam atfeden şiir öznesi aracılığıyla söze dönüştürülür. Bu çalışmada Necip Fazıl Kısakürek'in Nakarat şiirinde simgeler aracılığı ile metne taşınan kutsal anlam değerleri Sisifos bağlamında izleksel bakımdan çözümlenmektedir.