“АРБАЪИН”ЛАР ЖИЛОСИ-АҲЛИ АДАБ ИМОСИ

Мумтоз шеъриятда “Арбаъин”-ҳадис ёзиш ва ҳадислар шарҳини кўпчиликка тушунарли тилда, маносини чуқурроқ изоҳлаш, ёки шарҳлаш орқали етказиш анъанаси мавжуд. XV асрга келиб туркий шеъриятда ушбу анъанани Ҳазрат Алишер Навоий бошлаб берган. Ҳазрат устози форсийзабон шоир Абдураҳмон Жомий танлаган “Арбаъин”- “Чҳил ҳадис”ларини туркий тилга ўгириш орқали Жомий танлаган қирқ ҳадисга қитъалар ёзади. Бу қитъалар шунчаки таржималар бўлмай, Навоий томонидан яратилган мустақил асар сифатида юзага келади. Биз ушбу мақолада “Арбаъин”лар муборак Қуръон ва ҳадисларга асосланган адаб илми эканлигини Малоҳат Пўлатованинг “Шарқ мумтоз адабиётида “Арбаин” ёзиш анъаналари” номли монографиясига асосланган ҳолда ифодаладик.