TÜRKÇENİN YABANCI DİL OLARAK ÖĞRETİMİ TARİHİNDE BİR KILAVUZ: BEDRİKA-İ LİSÂN-I OSMÂNÎ

Bu çalışmanın amacı, 1907'de V. H. Hagopyan tarafından yazılmış olan “Bedrika-i Lisân-ı Osmânî”yi (Ottoman-Turkish Conversation-Grammar) dönemin şartlarında incelemek; bu yolla eserin hem dönemi içerisindeki hem de günümüzdeki önemini ortaya koymaktır. Eserin önemli özellikleri; yazarın eğitim dili İngilizce olan ve Merzifon'da bulunan bir Protestan okulunda öğretmen olması ve eserin İngilizlere ya da İngilizce bilenlere Türkçe öğretmek amacıyla yazılmış olmasıdır. Eserde okuma metinleri, konuşma örnekleri ve sözcük alıştırmaları ile Türkçe öğretimi yapılması; kültürel unsurlara sıklıkla başvurulması; Osmanlı devletinin siyasi ve sosyal yönlerden tanıtılmaya çalışılması da eserin dikkat çeken diğer özellikleridir. Bu çalışmada öncelikli olarak misyoner okullarının faaliyetleri ve bu okullarda Türkçe öğretimi kısaca açıklanmaya çalışılmış; daha sonra ise eser Türkçe öğretimine katkıları bakımından incelenmiştir.