آموزش و پرورش شناختی با تأکید بر مغز و شناخت

هدف این مقاله، بررسی و شناخت کارکردهای ذهن و مغز و جستجوی روش¬های رشد و تقویت ذهن و استفاده بهینه از قوای فکری انسان تحت عنوان آموزش و پرورش شناختی می¬باشد. بنابراین آموزش و پرورش باید از همان دوران نوزادی برای کودکان برنامه داشته باشد، زیرا اگر شبکه¬ پیوندهای عصبی مغز کودک به صورت مطلوب تنظیم و تثبیت گردد، در بزرگسالی از ذهن و مغز تواناتری برخوردار خواهند بود. لذا روش پژوهش حاضر، از نوع کاربردی ـ توصیفی بوده و براساس این نگرش که چرخه آموزش و پرورش بر پایه یک حرکت سنتی عمدتاً حول محور آموزش¬شناختی می¬چرخد، پرورش ابعاد شناختی، عاطفی- اجتماعی نادیده انگاشته شده یا کمتر مورد توجه قرار گرفته است. از اینرو نقش ذهن و تفکر در تبیین عوامل روحی و روانی، عاطفی و اجتماعی قابل تأمل به نظر می¬رسد. در نهایت با طرح این پرسش اصلی آیا اگر دانش¬آموزان با راهنمایی معلمان و مربیان خویش، با به کارگیری ذهن به صلاحیت شناختی دست یابند، می¬توان آینده¬ای روشن را برای کودکان و نوجوانان به ویژه در ابعاد فکری، عاطفی ـ اجتماعی نوید داد و براین اساس گامی نو در راستای ایجاد انگیزه و اندیشیدن در مقام کارگزاران فکور و پژوهشگران حوزه¬ عمل، زمینه کاربست آنها را فراهم آورد؟