AŞK VE ŞİİR BAĞLAMINDA MAHLAS BEYİTLERİNDEN HAREKETLE İKİ ŞAİR İKİ ŞİAR: FUZÛLÎ VE BÂKÎ’DE AŞK VE ŞİİR

16. yüzyılın iki büyük şairi olan Fuzûlî ve Bâkî, şiirlerinin mahlas beyitlerinde ele alınan hususlara bağlı olarak sanat anlayışları ve dünya görüşleri ile ilgili önemli bilgiler vermektedir. İki şairin, eserlerini meydana getirirken içinde bulundukları ruh hâli şiirin bütününe yayılmakla birlikte daha çok mahlas beyitlerinde görüntü düzlemine çıkmaktadır. Bu bağlamda Fuzûlî, aşk mefhumu etrafında geliştirdiği hayallerini ifade etmede şiiri araç olarak kullanan bir âşık izlenimi verirken Bâkî en güzel şiiri yazma tutku ve gayesiyle aşk olgusunu şiirinin malzemesi olarak kullanan bir şair portresi çizmektedir. Diğer bir ifadeyle Fuzûlî aşkın şairi, Bâkî şiirin âşıkı edasıyla şiir söylemektedir Bu çalışmada, söz konusu iki usta şair, şiirlerinin mahlas beyitlerinde en fazla üzerinde durdukları aşk ve şiir mefhumları yönünden mukayeseli olarak incelenmeye çalışılacaktır.