Doğuda Neo-Muhafazakarlığın Kültürel ve Psikolojik Menşei Üzerine: İktidar Ve Tabu

Bu makalede tarihsel evriminin kendine has özellikleri neticesinde Doğuda yaygınlaşan neo-muhafazakarlık, kültürel ve tarihsel psikoloji açısından tetkik edilmektedir. Doğu'daki neo-muhafazakarlığın “kadim” tezahürlerinin yeniden canlanması, siyasal elitlerin (bilinçli veya bilinçsiz), an'anevî toplumda “geleneğin gücü”nün meşruiyetini sağlayan halkın bilinçaltına başvurmasıyla açıklanabilir. Geleneğin gücünün muhtevası, ilk davranış normlarıyla birlikte ortaya çıkan sosyal korkuyla somutlaşmıştır. İptidâî toplumlarda hiyerarşiyi belirginleştiren tabu normlar üst ve alt tabakaların (yöneten ve yönetilen) davranış bozukluğuna göre tahlil edilmektedir. Tabuyla yasağın psiko-fizyolojik mekanizması arasındaki ilişki (İ. P. Pavlov, J. Castro), “tabiî” korkunun “sosyal” korkuya dönüşmesiyle meydana gelmiştir. Sosyal korkunun ve yöneldiği nesnenin yani yüksek tabaka mümessillerinin ikili karakteri ortaya çıkmaktadır. (L. S. Vygotsky). Otoriter davranış arketiplerinde rastlanılan, “absürt yasalar” biçimindeki tabular nazarıdikkate alınırken, din ve görgü normlarının bölgedeki devletlerce resmî sahada fazlasıyla temsil edildiği Doğu'nun siyasî tecrübesi esas alınmıştır. Ayrıca tabu çoğunlukla hükümdarların arkaik formlarda görülen davranışlarını da büyük ölçüde belirleyici olmuştur. The phenomenon of “neotraditionalism”, widely presented today in the East, is analyzed from the standpoint of cultural-historical psychology. The revival of “archaic” expressions explained the appeal of political elites (conscious or unconscious) to the deep layers of human consciousness, which in traditional society ensure the legitimacy of the “power tradition”. The essence of this power embodied in the social fear, which occurred with the first behavioral norms. In this connection the norm taboos, widely represented in the traditional society, which originally marked the hierarchy, asymmetry prescribing behavior of the upper and lower strata (rulers and ruled) is analyzed. The psycho-physiological mechanism of an interdiction (I.P. Pavlov, Z. Kastro), inevitably generating in mentality the ambivalent feeling which component is the fear reveals. Intentional object of the same feelings were representatives of the higher strata (L.S. Vygotsky). The archetype of imperious behavior is tracked on example political practices of the East where taboos in shape “absurd laws” are much presented in a legal field of the states of region. It also largely determines the behavior of politicians which acts as time in archaic forms. Refs. 60.