ÖĞRETMENLERİN PERSPEKTİFİNDEN PANDEMİ SÜRECİNDE ÖĞRETMEN-ÖĞRENCİ İLETİŞİMİ

Bu araştırmanın temel amacı ortaöğretim düzeyinde öğretmen-öğrenci iletişiminin pandemi sürecinde nasıl etkilendiğini öğretmen görüşlerine göre incelemektir. Bu temel amaç doğrultusunda pandemi sürecinde öğretmenlerin öğretim etkinliklerini nasıl gerçekleştirdiği, öğretmen-öğrenci iletişiminin doğası ve eğitim etkinliklerinin nasıl daha etkin hâle getirilebileceği araştırılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Ortaöğretim kurumlarında aktif olarak görev yapan 14 gönüllü öğretmen ile kartopu (zincirleme) örnekleme yöntemine başvurularak araştırmacılar tarafından hazırlanan yedi soruluk yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırmada ele alınan durum, pandemi sürecinde gerçekleştirilen öğretim etkinlikleri iken gerçek yaşam durumları ise veri toplanan okullar ile sınırlandırılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen veriler tümevarımsal içerik ve betimsel analiz yoluyla çözümlenmiştir. Yapılan araştırmada elde edilen bulgular, ortaöğretim öğrencilerinin büyük çoğunluğunun ekipman eksikliği, zayıf internet bağlantısı ve uygun çalışma ortamı bulunmaması gibi nedenlerle çevrim içi ortamlarda gerçekleştirilen eğitim etkinliklerine katılamadığını göstermektedir. Bununla birlikte derse katılan öğrencilerin bazıları benzer problemler nedeniyle motivasyon eksikliği yaşamışlardır. Araştırma bulguları pandemi sürecinde öğretmen-öğrenci iletişiminin ve dolayısıyla eğitime ulaşmanın ön koşulunun teknolojik ekipman, internet bağlantısı, derse katılmak için uygun fiziksel ortam olduğunu ortaya koymuştur. Katılımcılar bu durumun eğitim eşitsizliğini daha da derinleştirdiğini belirtmiştir. Bu eşitsizliği ortadan kaldırmak için okul yönetimi, veliler ve sınıf rehber öğretmenleri ile eşgüdüm içerisinde eksikliklerin giderilmesine yönelik adım atılması önerilmektedir.