13. Asırda Kuzey Afrika ve Mağrip’ten Endülüs’e Uzanan Bir Mûsikî Eseri: Tîfâşî’nin Müt‘atü’l-Esmâ‘ fî ‘İlmi’s-Semâ‘ Adlı Eseri Üzerine Bir Değerlendirme

Ahmed b. Yusuf el-Tîfâşî'nin (ö.1253) kaleme aldığı Müt‘atü'l-Esmâ‘ fî ‘İlmi's-Semâ‘ adlı yazma, hicri yedinci/miladi on üçüncü asırda Mısır, Kuzey Afrika, Mağrip ve Endülüs coğrafyasındaki mûsikî sanatının genel durumunu hakkında İslam mûsikîsi tarihi açısından önemli bir kaynak eser niteliğindedir. Eserde sultanların ve devlet ricalinin tertip ettiği mûsikî meclisleri, bu meclislerde icrâ edilen müzik türleri, okunan besteler ve güfteleri, kullanılan çalgılar, yetenekli müzisyenlerin özellikleri ve raksın türleri gibi çok farklı konularda önemli bilgiler verilmiştir. Bu çalışmada öncelikle eserin müellifi Tîfâşî'nin hayatı ve kaleme aldığı eserleri hakkında özet bir bilgi verildikten sonra çalışmanın asıl konusu olan ve daha önce ülkemizde hakkında herhangi bir araştırmaya konu olmamış Müt‘atü'l-Esmâ‘ fî ‘İlmi's-Semâ‘ adlı eserin nüshaları ve eser üzerine Arap dünyasında yapılmış çalışmalar hakkında bilgi verilmiştir. Ardından müellifin eserini kaleme alırken istifade ettiği klasik kaynaklar tespit edilmiş ve bu eserlerden yapılan alıntılar değerlendirilmiştir. Son olarak eserin muhtevası incelenmiş ve bölüm başlıkları müzik sanatı ile ilgili ana konulara ayrılarak içerik analizine tabi tutulmuştur. Bu çalışmanın temel amacı Tîfâşî'nin Müt‘atü'l-Esmâ‘ fî ‘İlmi's-Semâ‘ adlı eserini tanıtarak eserin İslam mûsikî tarihi ve kültürü açısından önemi ortaya koymak, böylece eser özelinde on üçüncü asırda Mısır, Kuzey Afrika, Mağrip ve Endülüs coğrafyasında yöneticilerin ve halkın farklı kesimlerinin mûsikî sanatı ile ilişkisini tespit edebilmektir.