بازپروري بزهکاران در پرتو تعامل جرم‌شناسی و آئین دادرسی کیفري

ضرورت اجراي کیفر جهت حفظ کیان و حیات جامعه امري خدشه¬¬ناپذیر است اما نباید فراموش کرد که مجازات نسبت به انسان اعمال می¬شود. همین امر ایجاب می¬کند اقداماتی که بعنوان کیفر بکار گرفته می-شود با رعایت شأن و مقام انسانی افراد، کارکرد اصلاحی و تربیتی نیز، دارا باشد. دست¬اندرکاران عدالت کیفري قادر هستند، با ارزیابی همه¬جانبه بزه، شخصیت طرفین و مصالح جامعه، نسبت به اقتضاء یا عدم اقتضاء اقدام¬هاي تعقیب کیفري و حتی در صورت تعقیب، با معلق کردن اجراي مجازات، یا تعویق صدور رأي، به منظور بازپروري شخصیت مجرم، اتخاذ تصمیم نمایند. بدین ترتیب نوع تصمیم اتخاذيِ مجریان عدالت کیفري، تأثیر به سزایی در امر بازپروري خواهد داشت. بنابراین سوال اصلی این است که میان شخصیت افراد و اقدامات کیفري معمول نسبت به آنها، تناسبی وجو د دارد؟ که با روش توصیفی بدان پاسخ خواهد داد که ضمانت اجراهاي کیفري اگر بدون توجه به شخصیت افراد تعیین شود می¬تواند تأثیرهاي منفی بیشماري در روند اصلاح بجا گذارد. بدین منظور می¬بایست تمامی اقدامات کیفري در تمامی مراحل رسیدگی متناسب با شخصیت افراد به اجرا درآید. اهدافی پژوهش حاضر، تبیین جایگاه پرونده شخصیت بزهکاران باتوجه به پذیرش اصل فردي کردن مجازات¬ها در حقوق کیفري ایران و توجه قانون مجازات اسلامی به شخصیت مجرمان، خصوصاً در باب مجازات¬هاي تعزیري و بازدارنده می¬¬¬¬¬باشد. یافته¬های نشان می‌دهد که بازپروري بزهکاران از مهمترین اهداف نظام¬هاي عدالت کیفري بوده که در پرتو این تحول جدید بگونه¬اي بهتر محقق می¬شود. زیرا دست¬اندرکاران عدالت کیفري به دلیل انعطاف این راهبرد امکان گذر از روش¬هاي سنتی پاسخ¬دهی را یافته و در نتیجه از سایر ظرفیت¬ها براي بکارگیري پاسخ¬هاي مناسب¬تر بهره می¬گیرند.