ÖMER SEYFETTİN HİKÂYELERİNDE DEĞER AKTARIMI BAĞLAMINDA KADINLAR / WOMEN IN ÖMER SEYFETTIN’S STORIES IN TERMS OF VALUE TRANSFER

İnsan geçmiş şimdi ve gelecek düzlemini içerisinde barındıran bir varlık konumundadır. Bu nedenle de dünyalık yaşamında geçmişten aldıklarını şimdide yaşarken kendi deneyimlerini de geleceğe aktarır. Bu aktarım aslında bir tür dünyaya tutunma çabasıdır. Bu çaba ise kimlik tanımlamasının sınırları dâhilindedir. İnsan, kendi kimliğini kanıtlamak isterken çevresine ve özellikle de kendinden sonra gelenlere deneyimlerini aktararak bir bilinç oluşturmak ister. Kendi neslinin devamını sağlayacak olan kadınlar ise özellikle bu görevin üstlenicisidir. Bireysel kimliğini toplumsal kimlikte bütünleştiren kadınlar gelecek inşasında etkin rol oynarlar. Gelecek nesillerin milli kimlik kazanımlarını aile temelinde ilk dokunuşlarla sağlayan kadınlar, olumlu ya da olumsuz olarak yeni nesillerin öncüsü konumundadır. Ömer Seyfettin hikâyelerinde milli bilinç ve kimlik inşası kavramları temel izleklerdendir. Toplumun geleceğine yön veren kadınlar, Primo Türk Çocuğu, Fon Sadriştayn’ın Oğlu, Fon Sadriştayn’ın Karısı, Piç, Harem ve Zeytin Ekmek hikâyelerinde hem olumlu hem olumsuz yönleriyle ele alınır. Bir anne olarak kadının çocuğun kimlik inşası sürecindeki etkisi de bu hikâyelerde gözler önüne serilir. Human is a being who inholds the levels of past, present and future. For this season, he lives what he took from the past and carries his experiences to the future. This transfer principally is an attempt to hold to the world. This attempt is within the boundaries of identity definition. While wishing to prove his identity, human wants to raise a consciousness through carrying his experiences to next generations. Women, who provide continuance of the generation, are the contractors of this task. Women who integrate their individual identity with the social one play an active role to construct the future. Women, who within the family attempt to make gain national consciousness through the first touches, are both positively and negatively the pioneers of new generation. In Ömer Seyfettin’s stories, national consciousness and identity construction are the primary themes. Women, who take turn to the future of society, are both embraced positively and negatively in the stories Primo the Turkish Child, Fon Sadriştayn’s Son, Fon Sadriştayn’s Wife, The Bastard, Harem and Olive, The Bread. These stories touch upon the theme of woman as mother and her affect to the child in the process of identity construction.