UYUŞTURUCU MADDE BAĞIMLILIĞINDA AİLENİN ETKİSİ VE BAĞIMLI SAYISININ AZALTILMASINDA JANDARMANIN ETKİNLİĞİ: İSTANBUL’DA BİR UYGULAMA

Günümüzde uyuşturucu madde bağımlılığı ile ilgili tartışmalar gerek yazılı gerekse görsel basında çok sık yer almaya başlamıştır. Bunun en önemli nedeni, özellikle henüz 20-25 yaşındaki gençlerin birer birer uyuşturucu madde kullanımından dolayı yaşamlarını kaybetmesidir. Aslında bu tür vakalara Türk toplumunda fazla rastlanılmamaktadır. Nitekim gelişmiş batı toplumlarına göre uyuşturucu madde bağımlı miktarı oldukça düşüktür. Bu araştırmanın amacı, uyuşturucu madde bağımlılığında ailenin etkisini incelemektir. Çalışmanın örneklemi 15-25 yaş aralığında, herhangi bir uyuşturucu madde kullanan ve İstanbul AMATEM'de tedavi almakta olan 103 gençten oluşmaktadır. Uyuşturucu madde bağımlılığının toplumlardan büyük tepki görmesi nedeniyle, bağımlı miktarlarını tespit etmek çok güç olmaktadır. Bu nedenle, uyuşturucu madde bağımlısı olup tedaviye karar veren kitlelere ulaşmak için hastanelerden istifade edilmiştir. Yapılan analiz sonuçlarından; anne-genç ilişkisi, anne-genç arasındaki sorunlar, anne-baba arasındaki geçimsizlik ve ailedeki alkol kullanımının gencin uyuşturucu madde kullanımı üzerinde etkili olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte kardeş-genç ilişkisi ile gencin madde tedavi kararı arasında anlamlı bir ilişki olduğu bulgulanmıştır. Buna karşın gençlerin uyuşturucu madde tedavisine karar verme nedeni ile diğer aile değişkenleri arasında anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir. Bu veriler doğrultusunda, uyuşturucu madde bağımlılığı ile mücadelede koordinatör görevi bulunan Jandarma Genel Komutanlığına bağımlı sayısının azaltılmasında faydalı olabilecek bazı sosyal önlemler önerilmiştir.