بیوگاز و نتایج زیست محیطی آن

در سال‎هاي اخير روند رو به رشد مصرف انرژي، پديده بحران انرژي را در جهان بوجود آورده است. افزايش تقاضا براي سوخت‌هاي فسيلي و قيمت بالاي آنها موجب شده است كه توجه زيادي به منابع انرژي تجديدپذير صورت گيرد. يكي از اين منابع تجديدپذير بيوگاز مي‎باشد كه از پسماندهاي دامي، كشاورزي، شهري و صنعتي قابل استحصال است. انرژي زيست توده شامل انرژي توليدي از کليه‌ ضايعات حاصل از موجودات زنده مي‌باشد و بعد از انرژي خورشيدي بالاترين پتانسيل انرژي را دارا مي‌باشد و در حال حاضر با توجه به مزاياي ويژه‌اي نظير مزاياي اقتصادي، محيط‌زيستي، پراکندگي و دسترسي آسان، بالاترين سهم را در ميان تجديدپذيرها به خود اختصاص داده است. استفاده از زيست توده به عنوان يک منبع انرژي نه تنها به دلايل اقتصادي بلكه به دليل زیست‌محیطی نيز جذاب بوده و از طرفي آن را عامل تسريع در رسيدن به توسعه پايدار مي‌دانند. ضمناً اين منبع تنها منبع انرژي تجديدپذير است که در کنار هيدروژن مي‌تواند به عنوان سوخت در خودروها نيز استفاده شود. همچنين ميزان نشر مواد آلاينده‌ ناشي از احتراق زيست توده معمولاً کمتر از سوخت‌هاي فسيلي است و بهره‌برداري تجاري از زيست توده مي‌تواند مشكلات مربوط به انهدام ضايعات و زباله در ساير صنايع از جمله جنگلداري و توليدات چوب، فراورده‌ مواد غذايي و بخصوص ضايعات جامد شهري در مراکز شهري را حذف نموده و يا کاهش دهد.