ORHAN PAMUK’UN ROMANLARINI YAZAN ROMAN KAHRAMANLARI

Günümüzde Postmodern romanların en belirgin özelliği olarak kabul edilen üstkurmaca, kurmacayı belirginleştirmeyi, romanın yazılma sürecini romanın asıl konusu haline getirmeyi sağlayan uygulamalar bütünüdür. Kavram ilk defa 1970 yılında kullanılsa da, üstkurmaca, daha önce Romantik ve Realist / Natüralist romanlarda da ?farklı amaç ve yoğunlukta olsa da? kullanılmıştır ve Postmodern romanlarda kullanılan üstkurmaca, bu uygulamalardan izler taşımaktadır. Günümüz Türk edebiyatında Postmodern romanlarıyla tanınan Orhan Pamuk, Beyaz Kale ve sonrasında yazdığı Postmodern romanlarında pek çok üstkurmaca tekniğini romanlarında kullanmıştır. Yazımızda Orhan Pamuk’un artık imzası haline gelen bir üstkurmaca uygulamasını, “gerçek okurun okuduğu romanın içinde, romanın yazarı olduğunu söyleyen kahramanları” tespit edeceğiz. Orhan Pamuk’un yazarlığını “emanet ederek” oluşturduğu bu bariz paradoks, hem kendisi ve okur için bir eğlence olmuş hem de “romanla” ilgili düşüncelerini ?kendini gizlermiş gibi yaparak? okura aktarmasını sağlamıştır.