İşgörenlerin İş ve Serbest Zaman Çatışma Düzeyleri ile Mesleki Tükenmişlik ve Yaşam Tatmini İlişkisi: Ankara’daki 4-5 Yıldızlı Otel Çalışanları Üzerine Bir Uygulama

Bu çalışmada kullanılan iş-serbest zaman çatışması ölçeği iş-aile çatışmasının bir alt boyutu olan zaman temelli çatışma boyutundan Lin ve Wong (2007) tarafından uyarlanmıştır. Mevcut çalışma iş ve serbest zaman çatışması ile işgörenlerin maruz kaldığı mesleki tükenmişlik ve işgörenlerin yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin varlığını tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırma evreni olarak Ankara'da turizm sektöründe faaliyet göstermekte olan 4 ve 5 yıldızlı otel çalışanları seçilmiştir. Korelasyon analizi ile elde edilen sonuçlar neticesinde iş-serbest zaman çatışması ve mesleki tükenmişlik ve yaşam tatmin düzeyleri arasında anlamlı orta ve düşük düzeyli ilişkiler tespit edilmiştir. Daha sonrasında bu ilişkinin nedensellik boyutunu tespit etmek için veriler regresyon analizine tabi tutulmuştur. Buradan elde edilen sonuçlar iş ve serbest zaman çatışmasının mesleki tükenmişlik ve yaşam tatmin düzeylerini orta ve düşük düzeylerde anlamlı bir şekilde açıkladığı belirlenmiştir. Mevcut çalışmada Maslach Mesleki Tükenmişlik envanteri kullanılmıştır. Maslach mesleki tükenmişliği üç faktörde ele almıştır. Verilerin analizinde bu üç faktör ayrı ayrı analize tabi tutulmuştur. Mevcut çalışmada demografik değişkenlerle ölçek ifadeleri arasındaki farklılıkları tespit etmek için ANOVA analizi yapılmıştır, buna göre işgörenlerin mesai saatleri ile iş ve serbest zaman çatışma düzeyleri arasında anlamlı farklılığın olduğu belirlenmiştir. İşgörenlerin unvanları ile yaşam doyum düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu mevcut çalışmada belirlenmiştir. Çalışmada kullanılan ölçekler güvenilirlik analizi sonucu oldukça güvenilir olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ölçek ifadelerinin normal dağılım sergilediği basıklık ve çarpıklık değerlerinden anlaşılmıştır ve daha sonrasında araştırmada uygulanacak analiz yöntemlerine karar verilmiştir.