SON YENİÇERİ ROMANINI YENİ TARİHSELCİ BAKIŞ AÇISI İLE OKUMA DENEMESİ

Tarihin, güç ve iktidar ilişkisi üzerinden, iktidara hizmet ettiğini, yani tarihin ideolojik olduğunu savunan Yeni Tarihselci yaklaşım, tarih ve kültür kavramlarını yeniden yorumlayarak edebiyat incelemelerine yeni bir bakış açısı getirmiştir. Tarih ve edebiyat arasındaki sınırları ortadan kaldıran Yeni Tarihselci yaklaşım, tarihin de edebiyat metinlerinde olduğu gibi bazı ayıklama işlemlerinden geçerek kurmaca bir yapıya kavuştuğunu savunur. Edebiyat metinlerinde tarihin kurgusal/kuramsal yapısı; üstkurmaca, metinlerarasılık, çoğulculuk, parodi/ironi ve bağlam ilkeleri temelinde kurgulanır. Bu kurgu oluşturulurken tek doğru, tek gerçek, tek tarih, tek kültür anlayışı gibi otoriter yapıyı ortadan kaldırarak farklılığı, çeşitliliği ve marjinalliği ön plana almak ve bu sayede çok katmanlı bir yapı meydana getirmek Yeni Tarihselcilik kuramının temel prensibidir. Bu prensip doğrultusunda, nesnel tarih anlayışının yerine parçalara ayrılmış ve sosyo-kültürel unsurların da göz önünde bulundurulduğu bir tarih anlayışı meydana getirilmiştir. Reha Çamuroğlu'nun incelememize konu olan Son Yeniçeri (2000) isimli romanı, bu ilkeler ışığında ele alınmış ve kurgulanmıştır. Bu kurgu roman kişileri ve mekânları etrafında tarihin yeniden yorumlanabileceğini göstermeye çalışmıştır. Bu sebeple, Reha Çamuroğlu'nun ele aldığımız romanında, Yeni Tarihselcilik kuramının en temel ilkelerini tespit etmek çalışmamızın konusunu oluşturmaktadır.