ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN TÜRKÇE DERSİ ÖZ YETERLİK ALGILARI

Dil, düşünce, duygu ve isteklerin bir toplumda ses ve anlam yönünden ortak olan öğeler ve kurallardan yararlanarak başkalarına aktarılmasını sağlayan çok yönlü, çok gelişmiş bir dizgedir. Dil edinimi ve eğitimi belli bir süreç içerisinde gelişir. Dil etkinlik alanlarına göre alıcı ve verici becerilerden oluşur. Dili oluşturan alıcı beceriler: dinleme ve okuma; verici beceriler ise konuşma ve yazmadır. Günlük hayatımızın her alanında kullanılan dil iletişim aracı olmanın yanında bir düşünme, kavram oluşturma ve sorun çözme aracıdır. Bireylerin öğrenmelerinde dil önemli bir araçtır. Dilin etkili bir şekilde kullanımı; dinleme, konuşma, okuma ve yazma olarak dört temel becerinin geliştirilmesine bağlıdır. Bu nedenle ana dili dersini bilgi aktarımı dersi değil, beceri kazandırma dersi olarak görmek gerekir. Dil öğrenme; yazı yazma, oyun oynama, yüzme gibi bir beceri işidir. Beceriler tekrarlarla, uygulamalarla kazanılır ve pekiştirilir. Öz yeterlik, Sosyal Bilişsel Kuramın önemli değişkenlerinden biridir. Bandura'ya göre, öz yeterlik, bireyin belli bir işi yapma yeterliliğine ilişkin algısıdır. Öz yeterlilik algıları birey hayatının hemen hemen her ânı ve her yönünü etkilemektedir. Bir iletişim ortamı olan öğrenme öğretme sürecinde öğretmen, öğrencileri deneyerek öğrenmeye, muhakeme gücünü geliştirmeye ve iş birliğine özendirmeli; Öğrencinin birikim, düzey ve ilgilerini dikkate alan, öğrenme etkinliklerine isteyerek katıldığı bir ortam sağlamalıdır.