Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Karşı Tutumları, Öz-Yeterlik İnançları ve Öğrenciyi Tanıma Düzeyleri

Bir toplum olarak ilerleyebilmek ve gelişmiş ülkelerdeki refah düzeyine erişebilmek için eğitim sisteminin iyi olması gerektiği bilinen bir gerçektir. Bu bağlamda eğitim sisteminin en önemli bileşenlerinden birisi olan öğretmenlik mesleğinin öneminin her geçen gün biraz daha arttığı görülmektedir. Eğitim sisteminin başarısı, öğretmenlerin nitelikleri ve yeterlikleriyle doğru orantılıdır. Nitelikli öğrencilere sahip olunabilmesi için yeterliği olan ve öğrenciyi iyi tanıyan öğretmenlere ihtiyaç vardır. Bu bakımdan öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları, öğrenciyi tanıma yeterliklerini ve öğretmenlik öz-yeterliklerini ne ölçüde kazandıklarının belirlenmesinin önemi ortaya çıkmaktadır. Ancak bu özellikleri öğretmenlerin üniversite öğrenimi yıllarında kazanmaları beklenir. Bu çalışmanın amacı, öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları, öğretmenlik öz-yeterlik inançları ve öğrenciyi tanıma yeterlikleri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırma genel tarama modelinde yapılmış betimsel bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubu 649 katılımcıdan oluşturmaktadır. Veriler, öğretmen adayı bilgi formu, öğretmenlik mesleğine yönelik tutum ölçeği, öğretmen öz-yeterlik ölçeği ve öğretmenlerin öğrencileri tanıma yeterliliği ölçeği ile toplanmıştır. Toplanan veriler t-testi ve pearson korelasyon analizi teknikleri ile test edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları, öz-yeterlik inançları ve öğrencileri tanıma yeterlilikleri arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Ayrıca ölçek puanları ile cinsiyet ve sınıf düzeyi arasında anlamlı farklar tespit edilmiştir.